Ostatnie kilometry… Lekkie odprężenie spowodowane tym, że to już koniec i coraz większa radość z tego, że po raz kolejny się udało… To wtedy doszło do bardzo groźnego wypadku. Na pewno nie zabrakło doświadczenia, ostrożności i koncentracji na stromej drodze – w końcu Sylwester Walasek uczestniczył już w wielu, równie niebezpiecznych wyprawach rowerowych… sam organizował w poprzednich latach eskapady, m. in. do Kazachstanu i Kirgistanu… pokonał też Green Velo – najdłuższą trasę dla cyklistów w Polsce. Za każdym razem wyruszał zaopatrzony w ulotki, naklejki i plakaty Małopolskiego Hospicjum dla Dzieci – po to, żeby informować o naszej działalności i namawiać do wsparcia pierwszego w Polsce Centrum Opieki Wyręczającej, które powstało w Krakowie. Tym razem finał był dramatyczny: nagłe hamowanie, kałuże, dziurawa nawierzchnia… Sylwkowi udało się nie wjechać w kolegę, który był tuż przed nim – ale on sam… wypadł z roweru. Konieczna była hospitalizacja, trzeba było też założyć wiele szwów. Jednak nasz Przyjaciel, to człowiek ze stali! 🙂 Wypadek traktuje, jak jedną ze swoich wielu przygód… z uśmiechem opowiada o wyprawie do Rumunii, leczy rany, zbiera siły i już planuje kolejne eskapady.

Ten pechowy finał pokazuje, jak trudną i wymagającą trasę musieli pokonać podróżnicy. Z Sylwestrem Walaskiem wyruszyli: Maciej Drzewiecki z Warszawy, Michał Koza z Radomia i Maciej Tumiński z Olsztyna. Wyprawa podzielona była na dwie części… Najpierw, na celowniku pojawiła się trasa Transfogaraska – droga malownicza, z cudownymi widokami ale… pełna serpentyn. I mimo, że były one wyzwaniem – to i tak był to ten łatwiejszy etap… “Druga trasa – Transalpina, była o wiele bardziej wymagająca. Było naprawdę ciężko… dużo długich podjazdów – pod górę jechaliśmy około czterech… prawie pięć godzin. Było bardzo stromo i bardzo gorąco. Upał był taki, że o godzinie 14.00 praktycznie nie dało się jechać. Czułem, że jestem wręcz poparzony słońcem…” – opowiada Sylwester Walasek, koordynator wyprawy.
Transalpina zwana jest „diabelską ścieżką”. Obydwie trasy – ze względu na wysokie położenie – często określane są jako: „podniebne drogi”… bądź po prostu: „drogi w chmurach”.

To była już czwarta wyprawa dla Małopolskiego Hospicjum dla Dzieci…

Pierwszy był Kazbek – jeden z najwyższych szczytów Kaukazu. Następny: Wschodni Szlak Rowerowy Green Velo – który biegnie przez pięć województw: warmińsko-mazurskie, podlaskie, lubelskie, podkarpackie i świętokrzyskie. Rok temu: podróżnicy przejechali przez Kazachstan i Kirgistan. Teraz – Rumunia… Za każdym razem cel jest jeden – chodzi o to, żeby wysłać w świat informację o pierwszym w Polsce Centrum Opieki Wyręczającej Małopolskiego Hospicjum dla Dzieci… i zachęcać do wsparcia tego DRUGIEGO DOMU dla przewlekle i nieuleczalnie chorych młodych ludzi. A przypomnijmy, że to wyjątkowe miejsce – w którym rodzice mogą na jakiś czas: dzień, tydzień, dwa… pozostawić swoje przewlekle i nieuleczalnie chore dzieci, w najlepszych rękach: lekarzy, pielęgniarek, fizjoterapeutów i psychologa. Dzięki temu, mogą zwyczajnie odpocząć od codziennych obowiązków i całodobowej opieki nad niesamodzielną córką/ niesamodzielnym synem… lub zadbać o własne zdrowie, albo załatwić ważne sprawy np. w urzędach,

Sylwester Walasek przyznaje, że za każdym razem – osoby, które spotykał w trasie… reagowały na projekt bardzo pozytywnie: „Mówiły, że super… bo wyprawy połączone są z jakimś konkretnym celem i nie podróżuję tylko dla siebie. Spotkaliśmy między innymi: parę Polaków, którzy dziewiąty rok podróżowali dookoła świata… rozmawialiśmy z Argentyńczykiem – każdy był zachwycony pomysłem… Twierdzili, że to ciekawy sposób na to, żeby pomóc.”

Sylwester Walasek – od swojej pierwszej wyprawy dla Małopolskiego Hospicjum dla Dzieci – deklarował, że już co roku będzie organizował wyjazd z myślą o nas… Wypadek nie zniechęcił go do działania.